HAPPY MOTHERS DAY!!! Oo ako na ang late Rizal Bagong Salsal!
Wala akong maisip na ipost for mudras day kaya let me repost this one. Inglis ng konte. Arte lang!
Sa aking pagtanda, unawain mo sana ako at
pagpasensyahan.
Kapag dala ng kalabuan ng mata ay nakabasag
ako ng pinggan o nakatapon ng sabaw sa hapag
kainan, huwag mo sana akong kagagalitan.
Maramdamin ang isang matanda. Nagse-self-pity
ako sa tuwing sisigawan mo ako.
Kapag mahina na ang tenga ko at hindi ko
maintindihan ang sinasabi mo, huwag mo
naman sana akong sabihan ng “binge!” paki-ulit
nalang ang sinabi mo o pakisulat nalang.
Pasensya ka na, anak, matanda na talaga ako.
Kapag mahina na tuhod ko, pagtiyagaan mo sana
akong tulungang tumayo, katulad ng pag-aalalay
ko sa iyo noong nag-aaral ka pa lamang lumakad.
Pagpasensyahan mo sana ako kung ako
man ay nagiging makulit at paulit ulit na
parang sirang plaka.
Basta pakinggan mo
nalang ako.
Huwag mo sana akong
pagtatawanan o pagsasawaang pakinggan.
Natatandaan mo anak noong bata ka pa? kapag
gusto mo ng lobo,paulit-ulit mo ‘yong sasabihin,
maghapon kang mangungulit hangga’t hindi mo
nakukuha ang gusto mo.
Pinagtyagaan ko ang
kakulitan mo.
Pagpasensyahan mo na rin sana ang aking
amoy. Amoy matanda, amoy lupa.
Huwag mo
sana akong piliting maligo. Mahina na ang
katawan ko. Madaling magkasakit kapag
nalamigan, huwag mo sana akong
pandirihan.
Natatandaan mo noong bata ka pa?
Pinagtyagaan kitang habulin sa ilalim ng kama
kapag ayaw mong maligo.
Pagpasensyahan mo sana kung madalas,
ako’y masungit, dala na marahil ito ng
katandaan.
Pagtanda mo, maiintindihan mo rin.
Kapag may konti kang panahon,
magkwentuhan naman tayo, kahit sandali
lang. Inip na ako sa bahay, maghapong nag-iisa.
Walang kausap. Alam kong busy ka sa trabaho,
subalit nais kong malaman mo na sabik na sabik
na akong makakwentuhan ka, kahit alam kong
hindi ka interesado sa mga kwento ko.
Natatandaan mo anak, noong bata ka pa?
Pinagtyagaan kong pakinggan at intindihin ang
pautal-utal mong kwento tungkol sa iyong teddy
bear.
At kapag dumating ang sandali na ako’y
magkakasakit at maratay sa banig ng
karamdaman, huwag mo sana akong
pagsawaan alagaan.
Pagpasensyahan mo na
sana kung ako man ay maihi o madumi sa
higaan, pagtyagaan mo sana akong alagaan sa
mga huling sandali ng aking buhay. Tutal hindi na
naman ako magtatagal.
Kapag dumating ang sandali ng aking
pagpanaw, hawakan mo sana ang aking
kamay at bigyan mo ako ng lakas ng loob
na harapin ang kamatayan .
At huwag kang mag-alala, kapag kaharap ko na
ang Diyos na lumikha, ibubulong ko sa kanya na
pagapalain ka sana … dahil naging mapagmahal
ka sa iyong ina…
—if you were touched by this beautiful piece of literature then do SHARE it. Ingles uli. Ang arte ko. Makarepost lang
