Supostobe e di naman talaga dapat ako gigising ng maaga. Alas-dos pa naman kase ang pasok ko, but I need it so, kase mag-sha-shaping-shapingan daw kuno si ako!
Di ko pa pala naikwento noh? Lumipat kami ng wife ko, with our friend mommy Wheng ng bagong condo! (imbes na boarding house, gawin nating condo para tunog-mayaman!) Mas malaki siya kesa dun sa dati naming condo unit pero mas mura ito! Mas malinis and above all confident ako na walang tsismosa dito!
Hmp.. At ang mas above all pa, dito di na kami masusundan ng tanginang MAGNANAKAW na yun.. Mamatay ka na sana. Walanghiya ka. Pati ako, kinatalo mo pa. Akala ko ba magkaibigan tayo???
Enewey, let's continue our main topic. Na-ha-highblood tuloy ako sa magnanakaw na yan!
Ayun nga, shaping-shapingan na nga di bah? At para achieve na achieve ang pagiging sosyal kunwari, required na may isasama ka sa shopping scene na ito. 'Tagabitbit', yun ang tawag dun! Volunteer naman si mommy Wheng at ang wife ko.
Bandang ala-una, di pa ako nakakapangalahati sa mga bibilhin ko. Balak ko kaseng bilhin pati ang mall sa Cotabato.. Mall nga bah? I mean katiting na mall sa Cotabato. Mapera tayo eh. Natural maraming bibilhan yan. KABOG!!!
Tayming na tayming kase sumakit ang ulo ko ng biglaan. Atsing ako ng atsing! Na may kasamang ubo. Atsing na may ubo. Imagine??? Tapos parang lalagnatin pa ako.
Tumawag ako sa store, para magpa'NO-SKED'. Pinayagan naman ako! Kahit required akong pumunta ng store muna para magpakita at patunayan na sinisipon sabay atsing at sabay ubo nga ako! Totoo naman. At kahit bago ako pinayagan eh nakatanggap muna ako sigaw, as in sigaw e ok lang. Atleast pinayagan ako. Di na nating kailangang personalin iyon. Trabaho lang.
Pero kahit feeling ko eh lalagnatin talaga ako. Gaya ng tuloy na tuloy ang pasko eh tuloy na tuloy pa rin ang shopping ko. Syempre.
At ito na nga ang mga nabili ng inyong lingkod :
1.) APAT NA DAMIT
Puti, dilaw, bughaw.. ahmmmp.. (biglang nag-isip) Ano na nga ba yung tagalog ng pink??? ohmeegad!!! It's so hard naman managalog eh.. Pink na lang. Pink! Pansin ko lang hah, parang 'V-NECK' na may butones ata tong lahat ng nabili ko. Pansin niyo rin??? Ganito kase ang nakikita kong laging suot ng idol kong si John Lloyd Cruz. Baka kako pag nasuot ko na to tapos pag nakasideview ako, mapagkakamalang si Kuya Loydie ako!
Si Rain kase eh.. inarbor arbor pa yung paborito kong short. Eto tuloy, napabili ako. Malapit na kase ang summer. Uso na naman ang mga shorts. So may-i-buy nga.
Can' afford tayo sa mga kroks-kroks na yan at haba-habayanas na yan! Penshoppe na lang tayo. Pare-pareho din naman. Tsinelas pa rin yan kahit isang milyon pa ang halaga. Nasa pagdadala lang po.. (Dami pang sinabi noh? Can't afford lang naman..)
Makakalimutan ko ba naman sa budget ko ang aklat? Kaming matatalino, we can never live without a book on our hand! (Grabeng yabang na ito!) Seryoso, na-curious lang ako sa title. 'Kwentong-Tambay'! So hinablot ko na lang kahit may kamahalan. Ok naman. Pero mas naenjoy ko yung mas huling nabili ko.. Medyo nag-expect kase ako sa title eh. But while I'm reading this, naalala ko si erpat. Kwento kase to ng isang OFW! Ewan ko nga kung bakit kwentong tambay? Adik na title. Kwentong-Tambay daw..
Teyknot, pitong oras ang tinagal ng shopping na ito! Pitong oras ng alay-lakad! Pitong oras din akong may tagabitbit! Salamat sa mga tagabitbit na ito!
