Monday, April 22, 2013

Ang Aking Hindi-Masyadong-Pakialamerang-Ina


Gaya nga ng naunang naikwento ko, matagal na kaming naghihintay ng anak ni Misis. Mga dalawang taon din. Kaya ganoon na lamang ang aking kaligayahan nang malaman kong siya’y nagdadalantao. Naglilihi pa lang siya’y pareho na naming hindi maitago ang excitement na nararamdaman kung ang sanggol ba na nasa kanyang sinapupunan ay babae o lalaki. Ang gusto ni misis, babae para daw mas close sa akin at masarap bihisan. Sabi ko naman, kahit ano, basta normal at healthy. Hindi na ako choosy.
Pinlano naming magpa-ultrasound. Pero hindi iyon ganun kadali.
Kasabay ng mainit na isyung panunutol sa pag-iibigan ng mga magulang ng dating naging parte ng sexlife ko na Heart Evangelista at ng kanyang batang-batang boyfriend na si Chiz Escudero ay naging mainit din sa bahay ang isyung panunutol ng aking “hindi-masyadong-pakealamerang-ina” sa plano namin.
Na-immune na ako sa favorite past time ni madir na pangengealam. Ang hindi ko lang talaga lubos na maintindihan ay kung ano ang dahilan sa pag-aalburoto ng kanyang tinggil nang malaman niya ang aming plano. Hindi maarok ng malawak kong pang-unawa kung bakit tutol na tutol siya sa ideya ng pagpapa-ultrasound. Hindi ko talaga ma-gets kung ano ang logic sa konseptong bad vibes daw iyon.
Hay naku! Muntik na talagang sumabog ang lahat ng ugat sa tarugo ko sa bawat rebelasyon ni inay patungkol sa mga bagay na ito— na kesyo daw nabuhay naman daw kaming mag-asawa sa kanilang sinapupunan ng walang nagaganap na ultrasound. Ang sarap lang sagutin na nung panahon talaga ni lapulapu, hindi pa iyon nauuso. Sabi pa, bakit daw hindi na lang kami maghintay? Na kung babae, e di okey, kung lalaki, e di okey!
Ginamit ko na ang pinakatinatago kong galing sa pag-i-explain. In-apply ko na rin ang natutunan kong “Strategies of Teaching” mula sa kinukuha kong kurso. Pinilit kong ipaintindi sa kanya ang konsepto ng tinatawag na ultrasound. Na hindi lang naman yung kasarian ng sanggol sa sinapupunan ni Misis ang gusto naming malaman. Na gusto lang naming makasigurado kung okey ba yung kinalalagyan ng sanggol. Normal ba? Hindi ba namin kailangang maalarma kung suhi ba o kung ano.
Isang umaalingasaw na “Ah basta hindi! Hindi ako papayag. Walang magaganap na ultrasound. Subukan lang ninyong kontrahin ang kagustuhan ko at isusumpa ko kayo!”
Nanlumo ako sa mga binitawang kataga ni mader. Jusko! Utrasound lang, isusumpa na kaagad? Yan ang nanay ko. OA.
At dahil nga masunurin akong anak at takot na takot kami sa sumpa ay itinuloy namin ang aming plano. Ang alam ko para to sa kapakanan ng bata sa sinapupunan ni Misis. Hindi ito patungkol sa excitement naming mag-asawa. Hindi ito patungkol sa aking nag-kokontrabidang ina. Para to kay baby!
Salamat, dininig ng nasa itaas ang gabi-gabi kong ipinagdarasal na nawa’y normal ang sanggol. Tuwang-tuwa si Misis, babae ang nasa kanyang sinapupunan. At dalawang buwan na lang ay masisilayan na namin ang pinagpawisan naming finish product. Yun oh!